قد و قواره غولآسای کاروت به ما یادآوری میکند چرا نباید حیوانات خانگی مانند ماهیقرمز سفره هفتسین را در طبیعت رها کنیم. زیرا اینها ماهیهای مقاوم و سرسختی هستند که در محیط آزاد رقیب غذایی آبزیان بومی میشوند و میتوانند تا این ابعاد رشد کنند. وقتی در طبیعت چنین ماهیقرمز بزرگی را میبینیم، میتوانید مطمئن باشید بسیاری از ماهیها، گیاهان و آبزیان دیگر به علت همغذایی او با این مهمان ناخوانده مهاجم از صفحه روزگار محو شدهاند. ماهیقرمزها، ماهیانی همهچیزخوار و چرندههایی حریص هستند که هر ماده خوراکی را که در طبیعت پیدا کنند، در چشم برهم زدنی میبلعند. در این فرآیند، آنها ممکن است انگلها را هم بخورند و از طریق مدفوع خود به جای دیگری در طبیعت انتقال دهند. ماهیقرمزها با توجه به نژادشان ممکن است طول عمر بالایی داشتهباشند؛ بهخصوص اگر همچون کاروت حاصل آمیزش با گونهای مثل کوی (Koi) باشند، میتوانند ابعاد بزرگتری در طول عمر خود پیدا کنند. نکته شگفتانگیز دیگر این است این ماهیها همچون دیگر انواع خانواده کپورماهیان در تمام طول عمر رشد میکنند و این گونه نیستند که با رسیدن به سن بلوغ رشدشان متوقف شود. نکته جالب دیگر درباره ماهیقرمزها این است که اندازه آنها تا حد زیادی تحت تأثیر محیطی است که در آن زندگی میکنند. برای مثال ماهیقرمزهای سفره هفت سین ما که معمولا در تنگی کوچک و با غذادهی متوسط نگهداری میشوند، غالبا به دلیل استرسهای ناشی از زندگی در محیطی محصور و با حضور انسان کوچک میمانند و رشد چشمگیری نمیکنند. این در حالی است که همان ماهیقرمز وقتی در حوضچه حیاط خانهای قدیمی یا اگر در استخر خانه رهاسازی شود و مقدار بیشتری غذای دستی و جلبک در اختیار داشتهباشد، خواهید دید که طی چند ماه و چند سال چقدر میتواند بزرگ شود. این همان اتفاقی است که در طبیعت میافتد و نشان میدهد اگر از سر بیمسئولیتی ماهیقرمز سفره هفتسین را در طبیعت رها کنیم، به گونهای مهاجم و مخرب تبدیلمیشود. جالب است بدانید در آمریکا، رهاسازی ماهیهای خانگی مانند ماهیقرمز در آبراهههای طبیعی غیرقانونی است و افراد خاطی جریمه میشوند.
منبع : جام جم